BALLADA O DOBRYCH CHĘCIACH
Słowa: Zdzisław S. Szczepaniak
Popatrzcie no, kto tutaj siedzi wokół - Samiuśkie morskie wilki, młodzieży polskiej kwiat! I komu znów przygoda błyszczy w oku, Kto raz jeszcze chciałby zdobyć cały świat! W siną dal, w siną dal, Znów popłynąć - jak przed rokiem - W siną dal... Tymczasem zaś tu rzeczywistość skrzeczy I same dobre chęci nie grają pierwszej z ról! Gdy mówisz Jej, że morze Cię uleczy, Ona płacząc twierdzi, że jej sprawiasz ból! W siną dal, w siną dal... To wszystko nic, bo łzy się otrzeć daje, Najgorsze jednak z tego, że wciąż od Ciebie chce: Byś zdobył schab, na kartki wystał jajo, Kiedy Tobie się do Hornu serce rwie! W siną dal, w siną dal... Popatrzmy dziś na naszą przyszłość szarą, Na nasze dobre chęci, co gdzieś w kolejkach śpią. Przypomnę Ci, koniecznie wraz z gitarą: Tak niedawno pod żaglami miałeś dom! W siną dal, w siną dal... Nie pękaj więc, choć wiatr Ci w oczy wieje - Nie takie wiały wiatry, kiedyś na wachcie stał! Więc weź się w garść, wciąż przecież masz nadzieję! Nie ma strachu - śpiewaj brachu - żagle staw! W siną dal, w siną dal, Popłyniemy jeszcze razem W siną dal...
Dodaj link do:
