Słowa i muzyka: W. Bellon

Chodzą ulicami ludzie
Maj przychodzą, lipiec, grudzień
Zagubieni wśród ulic bram

Przemarznięte grzeją dłonie
Za czymś pędzą, dokądś gonią
I budują wciąż domki z kart

	A tam w mech odziany kamień
	Tam zaduma w wiatru graniu
	Tam powietrze ma inny smak
	Porzuć kroków rytm na bruku
	Spróbuj, znajdziesz jeśli szukać zechcesz
	Nowy świat, własny świat

Płyną ludzie miastem szarzy
Pozbawieni złudzeń, marzeń
Omijając wciąż główny nurt

Kryją się w swych norach krecich
I śnić nawet o karecie
Co lśni złotem nie potrafią już

	A tam w mech odziany kamień...

Chodzą ludzie, asfalt depczą
Nikt nie krzyknie, każdy szepcze
Drzwi zamknięte, zaklepany krąg

Tylko czasem kropla z oczu
Po policzku w dół się stoczy
I to dziwne drżenie rąk

	A tam w mech odziany kamień...