W gorącym słońcu Casablanki
Czerwonym skwarze marokańskich dni
Szukałeś cienia swego domu
Który na zawsze z oczu znikł

	W paryskim zgiełku wśród bulwarów
	Pod skwarnym niebem elizejskich pól
	Słyszałem nieraz dźwięk znajomy
	Choć nierealny jak ze snu

Tu jest twoje miejsce, 
Tu masz swój ciasny ale własny kąt
Tu jest twoje miejsce
Tu jest twój dom 

	W paryskim zgiełku wśród bulwarów...

W najdalszym kącie tego świata,
dokąd cię rzucił twój wędrowny los,
tęskniłeś zawsze do tej ziemi,
na której nigdy nie brak trosk.
I tak jest zawsze i tak być musi
bo tylko jeden mamy w życiu dom
Dokąd się wraca gdy w potrzebie
Nawet z najdalszych świata stron