Cztery mile za Warszawą
Jest tam siostrzyczka wydana.
Wydała się za Janika,
Za wielkiego rozbójnika.
W dzień je doma, w nocy w lesie,
Skrwawiono chusteńke niesie.
Na ci, miła upierz mi jo,
Będziesz miała zapłacone.
Miło prała i płakała,
Te chusteńke poznawała:
Ta chusteńka brata mego,
Dzisiaj w nocy zabitego.
Cicho, miła, nie wyrażaj,
Ciemno było, ja nie zważał.
Ciemno było, dyszczyk rosił,
Ja nie słyszał, jak ón prosił.
Ciemno było, wiater dmuchał,
Ja jego głosu nie słuchał.