Mioł ci tam stary trzy córy,
jak on jich dobrze wianował.
Jak starszo córke wydawał,
to tysiąc złoty wiana dał:
A na ci,córuś,daje ci,
byś mie żywiła do śmierci.
Jak średnio córke wydawał,
to tysiąc złoty wiana dał.
A na ci,córuś,daje ci,
byś mie żywiła do śmierci.
Jak młodszo córke wydawał,
to tysiąc złoty wiana dał:
A na ci,córuś,daje ci,
byś mie żywiła do śmierci.
Wzión stary loski,szed po wsi,
wstąpił do córki najstarszy.
A córka wyszła ji poszła,
kawoł kamienia przyniosła:
A na ci,stary,udow się,
po moich progach nie ślaj się.
A stary bidny,zapłakał:
A czegóż jo się doczekał!
Wzión stary loski,szed po wsi,
wstąpił do córki średniejszy.
A córka wyszła ji poszła,
kawoł powroza przyniosła:
A na ci,stary,powieś sie,
po moich progach nie ślaj się.
A stary bidny,zapłakał:
A czegóż jo się doczekał!
Wzión stary loski,szed po wsi,
wstąpił do córki najmłodszy..
A córka wyszła ji poszła,
Kawołek chleba przyniosła:
Namcie,tatusiu,żywcie się
 i wnuka sobie kołyszcie.