Starą łódką z dziurawym dnem
Pływałeś ze mną po rzece,
Marzyłeś by samochód mieć 
i pojechać nim gdzieś daleko, razem ze mną.
Światowy facet byłeś,
Wiedziałeś gdzie leży Londyn,
A mimo to powiedziałam nie!
Choć chciałam rzec trochę inaczej.

	Moja perkalowa, czerwona spódnica,
	Zakurzona pyłem drogi,
	Stary koń pędzący pod wiatr
	I rozwiane włosy - to jest mój świat.
	Moja perkalowa, czerwona spódnica,
	Zakurzona pyłem drogi,
	Stary koń pędzący pod wiatr
	I rozwiane włosy - to jest mój świat.

Minęły więc czarujące dni,
Wróciła łódka i świat,
I wszyscy w wiosce mówili mi;
Siedź spokojnie, a mnie gnało w świat, gdzieś w nieznane.
Lubiłam patrzeć na szczyty skał,
Gdy wychodziło słońce,
A kiedy w stepie wiał zachodni wiatr
Mój koń zaraz niósł mnie w świat.

	Moja perkalowa, czerwona spódnica,...