Słowa: W. Buchcic, muzyka: R. Pomorski

Złotym kobiercem wymoszczone góry,
Jesień w doliny przyszła dziś nad ranem,
Buki czerwienią zabarwiły chmury,
Z latem się złotym właśnie pożegnałem.

	We wtorek w schronisku po sezonie
	W doliny wczoraj zszedł ostatni gość.
	Za oknem plucha, kubek parzy dłonie
	I tej herbaty i tych gór mam dość.

Szaruga niebo powoli zasnuwa
Wiatr już gałęzie pootrząsał z liści.
Pod wiatr pod górę znowu sam zasuwam,
Może w schronisku spotkam kogoś z bliskich.

	We wtorek w schronisku po sezonie...

Ludzie tak wiele spraw muszą załatwić,
A czas sobie płynie wolno panta rhei.
Do siebie tylko już nie umiem trafić,
Kochać, to więcej siebie dać, czy mniej?

	We wtorek w schronisku po sezonie...