Idziemy w jasną, z błękitu utkaną dal
Drogą wśród łąk, pól bezkresnych
I wśród zbóż szumiących fal.
Drogą wśród łąk, pól bezkresnych
I wśród zbóż szumiących fal.

Cicho, szeroko, jak okiem spojrzenie śle,
Jakieś się snują marzenia,
W wieczornej spowite mgle.
Jakieś się snują marzenia,
W wieczornej spowite mgle.

Idziemy naprzód i ciągle pniemy się wzwyż,
By zdobyć szczyt ideałów
Świetlany harcerski krzyż.
By zdobyć szczyt ideałów
Świetlany harcerski krzyż.