Słowa i muzyka: M. Probola

Zakochani w bieszczadzkiej ziemi,
Zapatrzeni w góry i lasy, 
Przy ognisku wśród ciepłych płomieni 
Przysiadamy i gawędzimy czasem.
O tym, jak szumi sosna na wiosnę,
Stary buk z młodą jodłą flirtuje,
Jak nad górami mgła się unosi,
Piękno szczytów i wzniesień wskazuje.

	Każdy ma jakieś miejsce na ziemi,
	Do którego sercem powraca.
	My w Bieszczadach razem żyjemy,
	Tu nasz dom, nasze życie i praca.

Wędrujemy z piosenką przez życie,
Poznajemy nieznane nam szlaki.
Przed wieczorem, na południe o świcie
Góry dają nam znajome znaki.
Jak zwyciężyć zły los w smutnych chwilach,
W którą stronę do kogo się zwrócić.
Jak z otwartym sercem do ludzi
Iść pocieszyć, nikogo nie smucić.

	Gdy poczujesz, że nic nie wychodzi,
	Z kłopotami nie dajesz już rady,
	Zabierz plecak, chodź prosto na dworzec
	I po radę ruszaj w Bieszczady.