Zadudniły konie na zielonym moście.
Pojedziem, mężulku, do mamusi w goście.
A mamusia wyszła, córki nie poznała
Wzięła drobnych rózeg, kóniki przegnała.
Jaż wyszła sómsiada, jaż z trzeci chałupy:
Sómsiadejko moja, taż to córcia twoja!
A czyś, moja córko, trzy lata chorówała,
Że ja ciebie dzisiaj, córko nie poznała?
Nie chorówałam dnia, ani pół godziny,
Dałaś mnie, matusiu, do takij rodziny.