Wieje wiatr po mojej drodze
Wieje wiatrem prosto w twarz
Nie zostało nic na sprzedaż
Czas już wdziać jesienny płaszcz
Wieje wiatr pod powiekami
Leżą ciężkie ziarna snu
Jeszcze dzisiaj trzeba odejść
Pozbyć się deszczowym dniu

Niż zadźwięczą w tym pokoju
Echa kiedyś ważnych słów
Razem z wiatrem uleciała garść
Ostatnich barwnych snów
Garść ostatnich barwnych marzeń
Mój bankrucki cały kram
Nic do kupna nic na sprzedaż
Dziś galeria pusty kram

W moim płaszczu dziur zbyt wiele
By starczyło na nie łat
Nie załatam ich nadzieją
Gdzieś straciłem po niej ślad
Gdzieś na peryferiach zdarzeń
Zamykane trzasną drzwi
Niewyraźna smuga światła
Zniknie w tłumie przeszłych dni